Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Ο δρόμος προς τη θάλασσα

Είναι μικρές οι ώρες

Οι επιθυμίες μεγάλες

Μα είσαι πάντα μακριά

Την κρίσιμη στιγμή

Μακριά στην ίδια πόλη

Δεν είμαι άνθρωπος της γης

Στο χώμα να ξεσπάσω τις ορμές μου

Της πολυκατοικίας οι σωληνώσεις

Το αποχετευτικό το δίκτυο της Μητρόπολης

Θα γεμίσει πάλι απ' τα υγρά μου

Και -θέλω να ελπίζω- απ' τα δικά σου

Τα εύοσμα

Που ξέρω να οσφρίζομαι από μέτρα μακριά

Κάτω απ' τα ρούχα σου

Δε μου ξεφεύγει τίποτα, να ξέρεις

Όλα τα νιώθω, μα διστάζω να μιλήσω

Όπως κι εσύ

Ελπίζω, τελοσπάντων

Όσο δε συναντιόμαστε με τρόπο ηδονικό

Τουλάχιστον να σμίξουν οι εκκρίσεις μας

Στο δρόμο προς τη θάλασσα.